Kanał „Wolnych Mediów” na „Telegramie” Czat „Wolnych Mediów” na „Telegramie” Kanał „Wolnych Mediów” na „Mindsie” Ziom.top - usuń cenzurę z przeglądarki; StoDowodow.pl - dokumentacja zbrodni plandemii

Niektóre z nich są ekstremalnie rzadkie, inne – spotykane stosunkowo często. Poznaj wyjątkowo spektakularne, a zarazem dziwne zjawiska na niebie. Dawniej wszelkie niecodzienne zjawiska występujące na niebie tłumaczono działaniem bóstw lub istot pozaziemskich. Rzeczy obce, nieznane i dziwne rozpalały wyobraźnię ludzi przez tysiące lat. Dzisiaj, wraz z postępem nauki i badań doskonale wiemy, w jaki sposób i dlaczego powstaje większość dziwnych zjawisk na niebie. A rozwiązanie zagadki powstawania reszty z nich jest zapewne tylko kwestią czasu. Chmury soczewkowate, superkomórki burzowe, ogniste tęcze i słońce poboczne – to tylko niektóre z niecodziennych zjawisk występujących w naturze. Poznaj wyjątkowe, zapierające dech w piersiach zjawiska, które mogą pojawić się na niebie. Dziwne zjawiska na niebie: superkomórki burzowe Pierwszym przykładem dziwnego zjawiska na niebie są superkomórki burzowe. Ich powstawanie jest dość powszechne na całym świecie. Jednak najczęściej pojawiają się w tzw. Alei Tornad, czyli obszarze położonym w Stanach Zjednoczonych, na którym licznie występują gwałtowne burze i tornada. Superkomórka burzowa (ang. supercell storm) jest bardzo niebezpiecznym rodzajem chmury burzowej. Charakteryzuje ją wstępujący mezocyklon, czyli wirujący prąd powietrza. Superkomórki burzowe mają postać ogromnej, widowiskowej, sięgającej nawet kilkudziesięciu kilometrów chmury. Mogą one powodować silne tornada oraz ulewne opady deszczu czy opady gradu o dużych rozmiarach. Dziwne zjawiska na niebie: ognista tęcza Trzeba przyznać, że już zwykła tęcza widniejąca na niebie jest ładnym i miłym dla oka zjawiskiem. A co dopiero, kiedy w grę wchodzi ognista tęcza? Jak sama nazwa wskazuje, jest to tęcza, którą cechą charakterystyczną jest podobieństwo do płomieni. W rzeczywistości nie jest jednak ani tęcza ani płomienie. Jest to łuk horyzontalny o mocnych, wyraźnych kolorach, który powstaje poprzez załamanie światła na kryształkach lodu na chmurach pierzastych. Tylko i wyłącznie wtedy, kiedy słońce jest położone nie wyżej niż 55° nad horyzontem. Ognista tęcza występuje także w Polsce – możną ją zaobserwować od maja do sierpnia. Dziwne zjawiska na niebie: chmury mammatus To jedno z tych dziwnych zjawisk na niebie, którego pochodzenie nie zostało jeszcze do końca wyjaśnione. Według jednej z teorii chmury mammatus powstają, gdy na parujące z dolnej części chmury krople wody napłynie masa chłodnego powietrza. Chmury mammatus mają postać licznych, pokrywających całe niebo chmurek w kształcie najczęściej określanym jako wymiona lub bąbelki. Chmury Mammatus / fot. Getty Images Dziwne zjawiska na niebie: chmury soczewkowate Chmury soczewkowate, czyli altocumulus lenticularis to nieruchome chmury w kształcie soczewek. Powstają na dużych wysokościach pod kątem prostym do kierunku wiatru. Chmury te rozpalają wyobraźnię milionów ludzi, ponieważ swoim charakterystycznym wyglądem przypominają ogromne latające spodki UFO. Dziwne zjawiska na niebie: słońce poboczne Słońce poboczne to zjawisko optyczne powstające w atmosferze. Jest ono plamą światła występującą na przecięciu halo opisanego oraz kręgu parhelicznego. Zjawisko to występuje zazwyczaj po obu stronach słońca, przez co obserwujący ma wrażenie, że zamiast jednego słońca na niebie widzi aż trzy. Słońce poboczne jest dobrze widoczne szczególnie, gdy słońce jest nisko nad horyzontem. Słońca poboczne powstają wskutek załamania się promieni słonecznych na kryształach lodu, które występują w formie sześciokątnych płytek opadających w pozycji poziomej. Dziwne zjawiska na niebie: zjawiska świetlne podczas trzęsienia ziemi Zjawiska świetlne podczas trzęsienia ziemi (ang. earthquake lights, w skrócie EQL) są niezwykłymi fenomenami, które można obserwować na niebie na obszarach i w pobliżu obszarów występowania stresu tektonicznego i aktywności sejsmicznej lub wulkanicznej. EQL to kolejne zjawisko, które nie zostało do końca wyjaśnione. Niektóre z hipotez mówią o powstawaniu EQL w konsekwencji zjawisko piezoelektryczności, ogrzewania przez tarcie, tryboluminescencji lub emisji eksoelektronowej. EQL występują przed i podczas trzęsienia ziemi. Maja postać jasnych, okrągławych plam lub kolorowych poświat. Dziwne zjawiska na niebie: chwała poranna Chwała Poranna (ang. Morning Glory) to nazwa niesamowicie widowiskowego i rzadkiego fenomenu metrologicznego. Pod terminem chwała poranna kryje się dziwne zjawisko na niebie, które przyjmuje postać chmur ułożonych w charakterystyczne wały. Wały te mogą osiągać długość nawet kilkuset kilometrów! Chwała poranna powstaje, gdy chmura porusza się z dużą prędkością – około 50–60 km/godz. – od morza w kierunku lądu. Niestety, zjawisko to można obserwować głównie w Australii, tylko od sierpnia do listopada. Dziwne zjawiska na niebie: słupy świetlne Słupy świetlne, jak sama nazwa wskazuje to zjawisko na niebie występujące w formie charakterystycznych słupów światła. Mogą przybierać różną wielkość i długość. Aby słupy świetlne powstały, musi zostać spełnionych kilka specjalnych warunków dotyczących temperatury, prędkości wiatru, ciśnienia i światła. Z tego względu zjawisko to jest stosunkowo rzadkie. Kiedy jednak występuje zachwyca swoim wyglądem. Słupy świetlne pojawiają się, gdy światło odbija się od płaskich kryształków lodu. Słupy mogą powstać zarówno ze sztucznego, jak i naturalnego światła. Najbardziej widowiskowe są te powstające z różnokolorowego światła sztucznego pochodzącego z miasta. Wtedy słupy są barwne i robią jeszcze większe wrażenie na obserwującym je widzu. Dziwne zjawiska na niebie: brudna burza Brudna burza to określenie na zjawisko powstawania burzy w wulkanicznej chmurze. Chmura wulkaniczna powstaje, gdy w atmosferę z dużą siłą wyrzucane są ogromne ilości pyłu wulkanicznego. Siła wyrzutu sprawia, że pył ten jest wyniesiony na kilkanaście kilometrów wysokości i tworzy swego rodzaju chmurę. Brudna burza powstaje w takiej właśnie chmurze. Według teorii naukowców jest skutkiem rozładowania się ładunku elektrycznego, który powstaje podczas erupcji poprzez tarcie o siebie drobin pyłu. Całość tworzy niebezpieczne, ale i zachwycające widowisko, które lepiej jednak podziwiać na zdjęciach niż w realu. Dziwne zjawiska na niebie: światła z Hessdalen Światła z Hessdalen to niewątpliwie jedno z najbardziej tajemniczych dziwnych zjawisk na niebie. Po raz pierwszy zaobserwowano je w latach 40. ubiegłego wieku w dolinie Hessdalen w Norwegii. Mają postać białych lub kolorowych świateł o różnej jasności. Mimo licznych badań naukowych do dzisiaj nie jest znana przyczyna pojawiania się świateł z Hessdalen. Istnieje wielu wyznawców teorii, że światła te są pochodzenia pozaziemskiego i mają powiązanie z aktywnością obcych cywilizacji. Dzięki licznym teoriom spiskowym światła z Hessdalen stały się atrakcją turystyczną ściągającą do doliny liczne tłumy miłośników zagadek i niewyjaśnionych zjawisk. Dziwne zjawiska na niebie: widmo Brockenu Widmo Brockenu, znane także jako mamidło górskie, to zjawisko optyczne spotkane w przede wszystkim w górach. Polega na na zaobserwowaniu własnego cienia na chmurze (najczęściej w towarzystwie tęczowej obwódki) znajdującej się poniżej obserwatora. Jego nazwa pochodzi od najwyższego szczytu w środkowych Niemczech, Brockenu. W Polsce zjawisko można spotkać jedynie w Tatrach i w Karkonoszach. Według przepowiedni i przesądów, widmo Brockenu zwiastuje śmierć. Widmo Brockenu / fot. Getty Images Sprawdź, jak dobrze znasz europejskie stolice [QUIZ WIEDZY NATIONAL GEOGRAPHIC] Pytania 1 | 10 Jakie miasto jest na zdjęciu?

ŚWIAT. Informacja o aktywności sejsmologicznej na świecie została opracowana w oparciu o dane o zaistniałych na Ziemi zjawiskach sejsmicznych, które są na bieżąco gromadzone i udostępniane przez Europejskie Śródziemnomorskie Centrum Sejsmologii (European-Mediterranean Seismological Centre - EMSC-CSME) z siedzibą w Bruyères-le-Châtel pod Paryżem (Essonne, Francja).

›Aż trzy niezwykłe zjawiska astronomiczne w pobliżu 12:31Źródło zdjęć: © FotoliaW nocy z piątku na sobotę będziemy mogli zobaczyć aż trzy astronomiczne zjawiska prawie w tym samym czasie. Będzie to pełnia, zaćmienie Księżyca oraz przelot koło Ziemi komety 45P. Popularyzator astronomii, Karol Wójcicki, studzi entuzjazm i tłumaczy, że te kosmiczne zjawiska wcale nie będą tak Księżyca nie jest może specjalnie rzadkim zjawiskiem, pojawia się raz w miesiącu zupełnie jak wypłata (przyznam, że zarówno jedno jak i drugie mogłoby pojawiać się częściej), jednak pojawiła się w towarzystwie dwóch innych zjawisk co dodaje jej niezwykłości. Przez Amerykanów ta pełnia została nazwana „śnieżną” (ang. snow moon), nie ma to jednak aż tak dużego znaczenia. Tradycja nazywania kolejnych pełni (a od nich całych miesięcy) wywodzi się z historii amerykańskich zdjęć: © | Julle Anne JohnsonZaćmienie Księżyca będzie zaćmieniem półcieniowym (część światła słonecznego docierającego do Księżyca zostanie zablokowane przez Ziemię). - Jedyne co zobaczymy to różnica w oświetleniu srebrnego globu, górna część będzie ciemniejsza od dolnej - mówi Wirtualnej Polsce Karol Wójcicki. A i to pod warunkiem, że wstaniemy w środku nocy, bo półcieniowe zaćmienie najlepiej będzie widoczne między 1 a 2:30 w zdjęć: © | Izabela Procyk-Lewandowska-Przelot komety 45P (nazwanej od nazwisk odkrywców kometą Honda-Mrkos-Pajdušáková) nie będzie niestety jakoś specjalnie widowiskowy – mówi Karol Wójcicki z portalu „Z głową w gwiazdach”. Tłumaczy, że kometa, która najbliżej Ziemi znajdzie się 11 lutego około godziny 9 rano, nawet wtedy będzie bardzo trudna do zaobserwowania gołym okiem czy przez zdjęć: © NASA | Fritz Helmut HemmerichKometa będzie świecić 2,5 razy słabiej niż najjaśniejsze gwiazdy, także do jej uchwycenia na zdjęciu niezbędny będzie odpowiedni sprzęt. Także o widoku komety z płonącym ogonem, rozświetlającej krwawo niebo nad naszymi głowami możemy zapomnieć, ale entuzjaści astronomii na pewno zapolują na nią z aparatami. Astronomiczny spektakl rozpocznie się 27 lipca wieczorem. "Księżyc wzejdzie w Polsce około godziny 20:30 i już wtedy będzie rozpoczynała się faza częściowa tego zjawiska. Na fazę całkowitą - tę najciekawszą - będziemy musieli poczekać mniej więcej do godziny 21:30" – opisał popularyzator. Czego mogą się spodziewać
85 lat czekaliśmy na odkrycie tajemnic, jakie przed nami skrywał Pluton. Tyle bowiem czasu minęło od jego odkrycia przez amerykańskiego astronoma Clyde’a Tombaugha aż do przelotu sondy kosmicznej New Horizons, która po raz pierwszy w historii ludzkości uwieczniła to nieduże ciało niebieskie. Niezwykłe zjawiska pogodowe na powierzchni Plutona 14 lipca był dniem historycznym, ponieważ sonda zbliżyła się do Plutona na zaledwie 12 tysięcy kilometrów i wykonała gigantyczne ilości zdjęć i pomiarów, a miała na to zaledwie 3 godziny. Zebrane wówczas dane będą transmitowane na Ziemię przez następne 16 miesięcy. Najpierw naukowcy otrzymają dane w niskiej rozdzielczości, a dopiero począwszy od jesieni w pełnych rozmiarach. Jednak już surowe, niepełne dane, pozwalają nam ujawnić pierwsze tajemnice Plutona. Jedno z najważniejszych odkryć dotyczy atmosfery, która okazuje się być grubsza niż ziemska, bo rozciąga się na wysokość nawet 1600 kilometrów ponad powierzchnię, prawie 15 razy dalej niż na Ziemi. Jest niemal 6 razy grubsza niż sądzono przez wiele poprzednich lat. W momencie, gdy Pluton znajdował się dokładnie między sondą a Słońcem, dokonano pomiaru, który wykazał, że górne warstwy plutońskiej atmosfery składają się głównie w azotu, środkowa jej część z mieszaniny azotu i metanu, zaś przyziemne warstwy w znacznej mierze z najróżniejszych węglowodorów. W porównaniu z ziemską atmosferą, plutońska się ulatnia z prędkością 12 tysięcy ton gazów na każdą ziemską dobę, czego przyczyną jest działalność wiatru słonecznego, który degraduje bezpowrotnie jej strukturę. Pluton i jego największy księżyc – Charon To właśnie procesy zachodzące w atmosferze, są odpowiedzialne za niezwykłe zjawiska pogodowe, które można spotkać na powierzchni Plutona. Jako że docierają do niej niewielkie ilości promieni słonecznych, to temperatura jest bliska zera bezwzględnego i balansuje w pobliżu minus 273 stopni. Cykl zjawisk pogodowych wyznacza dzień i noc. O poranku pojawiają się mgły, ale nie utworzone, jak na Ziemi, z miniaturowych kropelek wody, lecz z azotu i metanu. Gazy te tworzą wstęgi, wijące się z cieplejszych w stronę zimniejszych obszarów. Spowite są nimi podnóża pasm górskich, które pną się na wysokość nawet 3500 metrów, a więc wyżej niż Tatry. Podczas plutońskiego dnia, gdy nasila się proces odmarzania gruntu, następuje sublimacja azotu i metanu. Jednak, gdy zapada zmrok, gazy te natychmiast resublimują w stan stały, z pominięciem stanu ciekłego. To właśnie wtedy pojawia się niecodzienne zjawisko, a mianowicie opady śniegu. Nie jest to jednak taki śnieg, jak na Ziemi, a więc stworzony z resublimującej pary wodnej, lecz z azotu, metanu i dwutlenku węgla. „Biały puch” opada na powierzchnię Plutona zmieniając krajobrazy w iście zimowe. Dlatego też jasny obszar na powierzchni Plutona, który przypomina serce lub ogon wieloryba, uważany jest za krainę lodu i nazywany przez naukowców „lodowym sercem Plutona”. Jego oficjalna nazwa to Region Tombaugh, od nazwiska odkrywcy Plutona. Rozciągają się tam liczne pasma górskie, jedne tak wysokie jak Alpy, inne wielkością dorównujące Beskidom. Te najwyższe łańcuchy nazwano Górami Nargaya. Te niższe pasmo ciągnie się przez zachodni skraj otulonej śniegiem Równiny Sputnika. Nie można wykluczyć, że wciąż mają tam miejsce procesy geologiczne. Jasny obszar ma nie więcej niż 100 milionów lat, zaś ten ciemny jest od niego dużo starszy i może mieć nawet kilka miliardów lat, a więc wytworzył się u początków istnienia Plutona. Naukowcy, na podstawie danych dostarczonych przez sondę New Horizons, spróbują dowiedzieć się jakie oddziaływania mają miejsce między jasnymi i ciemnymi obszarami. Być może na tej podstawie uda się rozwikłać zagadkę zjawisk zachodzących u zarania naszej planety. W międzyczasie astronomowie otrzymali też zdjęcia księżyców Plutona, a jest ich aż pięć. Niewykluczone, że przed naszym wzrokiem ukrywają się kolejne, co jest bardzo prawdopodobne. Być może na kolejnych zdjęciach, które spłyną na Ziemię za kilka tygodni lub miesięcy, zobaczymy je po raz pierwszy. Charon, największy księżyc Plutona, w pełnej krasie Póki co sonda bardzo dokładnie prześwietliła Charona, największy księżyc w układzie Plutona. Na pierwszy rzut oka widoczne są wysokie łańcuchy górskie i kaniony. Jeden z nich jest głęboki na 6-10 kilometrów. Ciekawy jest też ciemny obszar w północnej części tarczy księżyca. Naukowcy żartobliwie nazwali go „Mordor”, od nazwy krainy położonej w Śródziemiu we „Władcy Pierścieni”, powieści Tolkiena. Póki co nie wiemy z czego się składa. Inne księżyce są równie zaskakujące. Naukowców najbardziej zadziwiła powierzchnia Nixa, gdyż mieni się ona w różowych barwach. Prawdopodobnie jest to zasługą pyłu pochodzącego ze sporego krateru, który powstał w dolnej części księżyca. Według wyliczeń specjalistów, ma on 41 kilometrów długości i 35 kilometrów szerokości. Tymczasem Hydra jest usłana większą ilością kraterów niż Nix. Powierzchnia górnej części tego księżyca ma ciemniejszy kolor niż dolna, co może świadczyć, że w górnej części mogą znajdować się mniejsze pokłady lodu. Póki co tylko tyle wiemy o tych intrygujących obiektach. Musimy uzbroić się w cierpliwość. Każdego odkrycia nie powstydziłby się sam Clyde Tombaugh, który odkrył Plutona w 1930 roku. Niestety, nie dożył tej historycznej chwili, zmarł 18 lat temu, zaledwie 8 lat przed wysłaniem sondy New Horizons w kierunku Plutona. Clyde Tombaugh, odkrywca Plutona w 1930 roku Żeby Clyde mógł być bliżej swojej planety, niż ktokolwiek inny, na pokładzie sondy znajduje się miniaturowa urna z niewielką ilością jego prochów. Sonda opuściwszy rejon Plutona, z każdym kolejnym dniem oddala się od niego o ponad milion kilometrów, pędząc ku zewnętrznym częściom Układu Słonecznego, a mianowicie pasowi Kuipera, gdzie przeprowadzi dalsze badania. Filip Geekowski odsłon: 3 560
Ten artykuł dotyczy przyrody. Zobacz też: natura (ujednoznacznienie). Przyroda, in. natura ( łac. natura ‘przyroda’) [1] – w najszerszym znaczeniu wszechświat, rzeczywistość. Termin ten obejmuje także zjawiska fizyczne oraz życie – bez uwzględnienia wytworów i oddziaływania ludzi [2] [3] .
Drukuj E-mail Szczegóły Nadrzędna kategoria: Aktualności Kategoria: #zostanwdomu Opublikowano: 22 kwiecień 2020 Odsłony: 822 Dzisiaj Ziemia ma swój dzień. Mieszkamy na niezwykłej planecie, która potrafi nie tylko zachwycić nas przepięknymi krajobrazami, ale także wieloma zjawiskami przyrodniczymi. W Nowej Zelandii na Wyspie Północnej znajduje się jaskinia świecących robaczków. Są to poczwarki muchówki Arachnocampa luminosa, gatunku endemicznego, występujące tylko w Nowej Zelandii. Larwy przędą lepką pajęczynę, zwisającą ze stropu jaskini, w którą wpadają zwabione światłem owady. Świecenie jest wynikiem reakcji chemicznej zachodzącej w specjalnych organach w podbrzuszu owada. Natomiast w Kolumbii znajduje się "Tęczowa rzeka", która pomiędzy porą deszczową a suchą na skutek gwałtownego rozrostu roślinności nabiera kolorów czerwonych, żółtych, zielonych..., stąd też nazwa "Tęczowa rzeka". Zapraszamy do obejrzenia przygotowanej przez pracowników Czytelni dla Dorosłych prezentacji.
Niezwykłe zjawiska pogodowe (1) - opis, recenzje, zdjęcia, zwiastuny i terminy emisji w TV. Przegląd widowiskowych anomalii pogodowych. Na początek będą to tornada ognia, chmury o długości 1000 km i przedziwna latająca piana.

Drukuj E-mail Mieszkamy na niezwykłej planecie, która potrafi nie tylko zachwycić nas przepięknymi krajobrazami, ale także wieloma zjawiskami przyrodniczymi. W Nowej Zelandii na Wyspie Północnej znajduje się jaskinia świecących robaczków. Są to poczwarki muchówki Arachnocampa luminosa, gatunku endemicznego, występujące tylko w Nowej Zelandii. Larwy przędą lepką pajęczynę, zwisającą ze stropu jaskini, w którą wpadają zwabione światłem owady. Świecenie jest wynikiem reakcji chemicznej zachodzącej w specjalnych organach w podbrzuszu owada. Natomiast w Kolumbii znajduje się "Tęczowa rzeka", która pomiędzy porą deszczową a suchą na skutek gwałtownego rozrostu roślinności nabiera kolorów czerwonych, żółtych, zielonych..., stąd też nazwa " Tęczowa rzeka". Na świecie istnieje jeszcze wiele podobnych zjawisk i miejsc, o których mogli posłuchać wychowankowie Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii im. Janusza Korczaka w Zgorzelcu podczas lekcji bibliotecznych z cyklu "Niezwykłe miejsca i zjawiska na Ziemi". Kategoria: Czytelnia i wypożyczalnia dla dorosłych Opublikowano: 09 kwiecień 2019

Dwa niezwykłe zjawiska astronomiczne - najdłuższe w tym stuleciu całkowite zaćmienie Księżyca i opozycję Marsa - będzie można zobaczyć jednego dnia, 27 lipca - powiedział PAP popularyzator astronomii Karol Wójcicki. Jak powiedział Wójcicki, całkowite zaćmienie Księżyca powinno być widoczne dla większości mieszkańców Polski, a do jego obserwacji nie potrzeba żadnych…
Nie wszystkie pioruny wyglądają tak, jak sobie je wyobrażamy. Istnieją też takie, które przypominają wybuchy. Dżety to jedno z najbardziej fascynujących zjawisk występujących na Ziemi. Są niezwykle rzadkie, więc to nagranie od NASA po prostu trzeba zobaczyć. Będziecie nim także: Życie w kosmosie mogło istnieć długo przed nami. Odkryto planetę, która to potwierdza Ogromny piorun nad PortorykoNiektóre pioruny wyglądają tak, że łatwo byłoby je pomylić z eksplozją ładunku wybuchowego. Astronomowie nazywają je dżetami - to promienie światła, które wystrzeliwują w niebo z taką siłą, że mogą sięgać nawet do stratosfery. Trwa to krócej niż sekundę, a źródło tego zjawiska pozostaje nieznane. Naukowcy wiedzą tylko, że wytwarza się w chmurach. Występuje jako zaburzenie spowodowane impulsem takie dżety wyglądają dość przerażająco, z tego co na dziś wiadomo, nie stanowią one dla nas niebezpieczeństwa. Mimo to wiele osób uważa, że to jeden z najstraszniejszych widoków, jakie występują na nocnym niebie. Oceńcie sami - tak wyglądał dżet nad Portoryko: Takie zjawiska są czasem nazywane "czerwonymi skrzatami". Na niebie mogą występować również inne dżety - "błękitne elfy". Te bajkowe nazwy nadane przez astronomów wskazują na to, że ich źródło jest nieznane i na razie trudno wyjaśnić, na czym dokładnie polegają. Dżet widziany z kosmosuJeśli nagranie od NASA zrobiło na was wrażenie, spróbujcie sobie wyobrazić podobne zjawisko na jeszcze większą skalę. Mowa o dżetach zwanych elfami - strumieniami błękitnego światła, które wzbijają się na ogromną wysokość. Na początku stycznia 2021 roku astronautom przebywającym na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej udało się nagrać kilka z nich w pobliżu Oceanu Spokojnego. Niesamowity widok, prawda?Zobacz także: NASA chce tworzyć budowle z księżycowego pyłu. Nie zgadniecie, jak zamierza to osiągnąć Niewiele osób zdobywa w tym quizie maksymalną ilość punktów. Spróbujesz? Botanika. Czy owocnik trufli rośnie pod ziemią? tak nie
Jakie niesamowite zjawiska astronomiczne możemy obserwować nad naszymi głowami i jaki sprzęt jest nam do tego potrzebny? Rozmawiamy z Karolem Wójcickim, popularyzatorem astronomii, który Wpływ pola magnetycznego na organizmy żywe. Magnetyzm ziemski, jedna z fizycznych właściwości Ziemi jako planety. W efekcie działania złożonego zespołu zjawisk fizycznych, wiążących się z ruchem obrotowym, Ziemia tworzy olbrzymi magnes z ośrodkiem w swoim jądrze biegunami magnetycznymi, znajdującymi się w obszarach polarnych.

Najdziwniejsze zjawiska przyrodnicze na ziemi piątek, 22 kwietnia 2016. zaćmienie księżyca. Autor: Unknown o 04:33 Brak komentarzy:

.
  • jh115a6gtb.pages.dev/962
  • jh115a6gtb.pages.dev/79
  • jh115a6gtb.pages.dev/622
  • jh115a6gtb.pages.dev/364
  • jh115a6gtb.pages.dev/409
  • jh115a6gtb.pages.dev/774
  • jh115a6gtb.pages.dev/613
  • jh115a6gtb.pages.dev/734
  • jh115a6gtb.pages.dev/601
  • jh115a6gtb.pages.dev/469
  • jh115a6gtb.pages.dev/304
  • jh115a6gtb.pages.dev/504
  • jh115a6gtb.pages.dev/612
  • jh115a6gtb.pages.dev/79
  • jh115a6gtb.pages.dev/800

    • niezwykle zjawiska na ziemi